Muzeum Historii Naturalnej w Berlinie

Projekt ma na celu wyrażenie tożsamości Muzeum Historii Naturalnej jako współczesnego ośrodka nauki, aktywnego, innowacyjnego głosu w publicznym dyskursie na temat współistnienia człowieka z naturą. Prezentowana wizja ma zamanifestować zrewidowane rozumienie funkcjonowania muzeum – jego rolę i ofertę dla społeczeństwa. Stąd zaproponowano nowe, metaforyczne i fizyczne otwarcie muzeum w postaci ciągłego, naturalnego, przepływającego przez kampus muzealny krajobrazu formującego nowe wejście. Rozwiązanie to zwraca uwagę na naturę jako siłę inspirującą i integrującą społeczności w ramach angażującego doświadczenia nauki, przyrody, rekreacji , edukacji i sztuki.

Celem projektu jest stworzenie nowej, ogólnodostępnej przestrzeni wejściowej, w pełni zintegrowanej z kampusem muzeum i miastem. Przestrzeń ta ma stać się aktywną platformą spotkań, wymiany doświadczeń i wypoczynku. Ma stworzyć atrakcyjną scenerię, zachęcającą zwiedzających do uwrażliwienia na przyrodę, przygotowującą do obcowania z ekspozycją i zbiorami. Nową strefę wejściową ukształtowano w formie miękkiego, swobodnie opadającego ku kondygnacji podziemnej parku integrującego wnętrze z zewnętrzem, wyraźnie otwierającego muzeum w kierunku miasta.

Otoczenie muzeum potraktowano jako scenerię umożliwiająca rozszerzenie bogatego programu muzeów na zewnątrz – łącząc tym samym kolekcję z miastem. Przestrzeń publiczna jest tu żywym eksponatem, naturalnym, organicznym, stymulującym, bioróżnorodnym, dostarczającym bogactwa doświadczeń.

Nowe środowisko muzeum jest ukształtowane tak, by stworzyć jedno, wciągające, współczesne doświadczenie integrujące historyczne miasto, architekturę i przyrodę z żywym, bogatym programem wewnętrznych i zewnętrznych instalacji intermedialnych, performance’ów, wykładów, happeningów, wystaw czy warsztatów.