Bulwary Wiślane, Warszawa

RODZJA INWESTYCJI: OBIEKT UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ

INWESTOR: URZĄD MIASTA STOŁECZNEGO WARSZAWY

LOKALIZACJA: WARSZAWA, BULWARY WIŚLANE

ZESPÓŁ WXCA: SZCZEPAN WROŃSKI, MAŁGORZATA DEMBOWSKA, KRZYSZTOF MOSKAŁA, PAWEŁ WOLANIN, ALEKSANDRA ADAMCZYK, MICHAŁ LIPIEC, PIOTR ŁOSEK

NAGRODY: 1. NAGRODA W KONKURSIE NA OPRACOWANIE KONCEPCJI ARCHITEKTONICZNO-URBANISTYCZNEJ OBIEKTÓW UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ ORAZ FRAGMENTU BULWARÓW WIŚLANYCH

 

Warszawskie brzegi Wisły to jedna z najbardziej atrakcyjnych i najchętniej odwiedzanych przestrzeni publicznych w mieście. Odcinek pomiędzy mostem Świętokrzyskim a Cyplem Czerniakowskim tętni życiem w letnie wieczory i weekendy dzięki coraz bogatszej ofercie rozrywkowo – kulturalnej w obszarze bulwarów. Rejon Skweru Kahla natomiast pozostaje miejscem częściowo odciętym poprzez wloty tunelu Wisłostrady i nasyp kolejowy linii średnicowej, w związku z tym stanowi pewną barierę pomiędzy miastem a rzeką i nie pozwala wykorzystać potencjału jego lokalizacji nad Wisłą. Pomimo poniesienia znaczących kosztów związanych z budową tunelu Wisłostrady funkcje miejskie pozostają odseparowane od nabrzeża, przez co nie wspierają aktywności nad wodą.

Poniższa koncepcja zakłada przybliżenie miasta do rzeki poprzez stworzenie obiektów o różnych funkcjach i ogólnodostępnych parterach tworzących tło dla nadwiślańskiego ogrodu – pasa zieleni pomiędzy Centrum Nauki Kopernik a Mostem Średnicowym. Poszczególne strefy ogrodu – Skwer Sportów Miejskich, Polana Sztuki i Park Odkrywców stanowią poszerzenie funkcji otaczających je obiektów – Centrum Nauki Kopernik, ASP i planowanych obiektów sportowych zlokalizowanych po południowej stronie mostu kolejowego. Obiekty zlokalizowane w pasie ogrodu w postaci pawilonu gastronomicznego i miejskiego dachu pozwalają na przedłużenie sezonu rekreacyjnego nad samą Wisłą, a ich struktura zbudowana jest z zieleni, dzięki czemu możliwe jest utrzymanie charakteru zielonej oazy na całej jego długości.

Zrównoważona dyspozycja przestrzeni pozwala na optymalne wykorzystanie tego miejsca zarówno na płaszczyźnie ekonomicznej, jak i społecznej. Stworzenie ogólnodostępnego skweru nad rzeką, bogatego w nowe funkcje i miejsca aktywności pod dachem pozwoli ożywić tę część nabrzeża o różnych porach dnia i roku. Wygospodarowanie nowych przestrzeni możliwych do zabudowy nie tylko w ramach inwestycji miejskich, ale również komercyjnych może urealnić cały proces inwestycji przez częściowe pokrycie kosztów, z jakimi wiąże się przedłużenie tunelu Wisłostrady.

SPÓR O ZIELEŃ A MIEJSKOŚĆ MIASTA

Przestrzeń Warszawy jest dziś miejscem pełnym sprzeczności, wyjątkowo narażonym na konflikty pomiędzy różnymi grupami społecznymi. Presja inwestycyjna w połączeniu z trudnościami obecnymi w procesie planowania powoduje coraz więcej sporów, najczęściej na tle coraz bardziej uszczuplanych zasobów zieleni. Potrzeba kontaktu z naturą i obecności zieleni w centrum miasta jest jednym z najczęściej obecnych wątków w dyskusjach środowisk miejskich. Z drugiej strony, racjonalnie budowanie zwartego miasta jest jedną z podstaw zrównoważonego rozwoju, choć nierzadko pozostaje w sprzeczności z marzeniem wielu mieszkańców o życiu w środku parku. Poniższa koncepcja ma na celu znalezienie równowagi pomiędzy środowiskiem zurbanizowanym a naturalnym krajobrazem, która może pomóc w ograniczeniu przestrzeni sporu i zbudowaniu projektu nabrzeża Wisły w porozumieniu pomiędzy różnymi grupami użytkowników.

?