I NAGRODA -TEATR IM. STEFANA ŻEROMSKIEGO W KIELCACH.

 

ZAŁOŻENIA KONCEPCYJNE

Teatr im. Stefana Żeromskiego mieszczący się w zabytkowym obiekcie przy ul. Sienkiewicza stanowi obecnie jedną z najbardziej atrakcyjnych przestrzeni aktywności artystycznej w Kielcach.

Bogata fasada i wnętrze budynku stanowią wartościową materię historyczną budującą  prestiż tego miejsca, dlatego też działania projektowe mają na celu wydobycie walorów istniejącej przestrzeni i wyeksponowanie jej  nastroju wyjątkowości, charakterystycznej dla przestrzeni kultury wysokiej. Oprócz dostosowania obiektu do wymagań współczesnego teatru koncepcja przewiduje stworzenie nowych możliwości prezentowania spektakli oraz nowych przestrzeni dyskusji o sztuce zarówno wewnątrz obiektu, jak i na świeżym powietrzu.

Strefa wejścia

Obecna struktura funkcjonalna budynku tworzy dość trudną i nieintuicyjną przestrzeń wejściową, niedostępną dla osób niepełnosprawnych. Dlatego też przewiduje się poszerzenie holu wejściowego przez połączenie sąsiadujących z nim pokoi i utworzenie w tym miejscu przestronnej kawiarni z funkcją recepcji/punktu informacyjnego. Jej lokalizacja bezpośrednio przy ciągu pieszym, z niezależnym wejściem od ul. Sienkiewicza daje możliwość otwarcia na większą liczbę użytkowników, co daje im kontakt ze sztuką  poprzez wnętrze kawiarni, które odzwierciedla życie teatru.  Niezobowiązujący pobyt w teatralnej kawiarni oraz możliwość organizacji w tym miejscu otwartych dyskusji, wykładów czy spotkań z aktorami może zachęcić większą ilość użytkowników do czynnego uczestnictwa w życiu kulturalnym miasta.

Reprezentacyjne wnętrze kawiarni zostało podkreślone poprzez zastosowanie szlachetnych materiałów – kamiennej posadzki oraz miedzi na suficie, która nawiązywać ma do bogatych, pozłacanych zdobień obecnych w ważnych miejscach teatru. Miedź jest w koncepcji odpowiednikiem złota i stanowi motyw przewodni wnętrza budynku, budując charakter najważniejszych przestrzeni – holu wejściowego, foyer, dużej i małej sceny.

Sala dużej sceny

Koncepcja architektoniczna wnętrza zakłada zachowanie wszystkich historycznych elementów wystroju sali – tj. balkonów, portalu, słupów i charakteru widowni. Elementy technologiczne wyposażenia sceny – oświetlenie i nagłośnienie zostały zorganizowane  w taki sposób, żeby nie przesłaniać zabytkowego wystroju wnętrza i podkreślić jego walory. Współczesnym uzupełnieniem historycznego wystroju będzie aranżacja sufitu – połyskujący w kolorze złota plafon, który nawiązuje do obecnego w tym miejscu historycznego plafonu. Oprócz funkcji akustycznej stanowić ma on również element dekoracyjny, we współczesnym języku kontynuując bogaty wystrój wnętrza sali.

W celu podniesienia komfortu uczestnictwa w spektaklach przebudowany został dolny poziom widowni, dzięki czemu możliwe jest zapewnienie odpowiedniej widoczności przy przewyżce wynoszącej 6cm, z zachowaniem ustawienia foteli na mijankę. Uzyskanie pożądanego nachylenia widowni poprzez obniżenie poziomu sceny pozwala zachować wymaganą, 13 – metrową wysokość użytkową sceny bez konieczności wyraźnej nadbudowy czy zmiany geometrii dachu. W związku z potrzebą dostosowania nachylenia widowni do wymagań związanych z widocznością niezbędna była zmiana geometrii niektórych elementów zabytkowych – dlatego też przewiduje się możliwość ich uzupełnienia z wykorzystaniem oryginalnych detali.

Dziedziniec

Wewnętrzny dziedziniec jest obecnie miejscem o charakterze wyłącznie technicznym i zapleczowym. Poniższa koncepcja przewiduje stworzenie w podwórku dodatkowej przestrzeni wydarzeń i przyjaznego miejsca spotkań dla gości teatru czy odpoczynku jego pracowników, przy zachowaniu niezbędnych funkcji technicznych w jego zachodniej strefie. Strefa wschodnia została natomiast przeznaczona jako miejsce organizacji wydarzeń i spektakli na świeżym powietrzu. Dodatkowe okno sceniczne sali małej sceny otwierające się na podwórko daje możliwość niestandardowej prezentacji przedstawień z jednoczesną obsługą gastronomiczną w formie bufetu, możliwego do zaaranżowania we foyer sali. Dzięki nowym otworom w parterze oficyny wschodniej poziom foyer może bezpośrednio łączyć się z dziedzińcem i ożywiać jego wnętrze.

Aranżacja architektoniczna dziedzińca ma na celu nadanie bardziej dostojnego charakteru wnętrza, które dzięki nowym funkcjom pełnić będzie rolę salonu. W związku z tym posadzka została zaprojektowana w formie kamiennej mozaiki, a rolę “sufitu” pełni aranżacja oświetlenia w formie podwieszonych świateł. Nad przestrzenią widowni w dziedzińcu przewiduje się możliwość zadaszenia strefy wydarzeń, co umożliwia organizację przedstawień i imprez niezależnie od warunków atmosferycznych.  Ze względu na potrzebę zachowania pełnej funkcjonalności podwórka w celu obsługi spektakli i dostaw jego zagospodarowanie ma charakter mobilny, a zieleń zorganizowana została w płaszczyznach pionowych, w formie bluszczu i smukłych krzewów.

Strefa techniczna związana z produkcją oraz dostawą dekoracji została zaprojektowana w zachodniej części dziedzińca, z możliwością dostaw i obsługi komunikacyjnej poprzez bramę wjazdową. W celu umożliwienia komfortowego transportu dekoracji z magazynów i ciągu technologicznego zostało zaprojektowane zadaszenie, prowadzące do okna małej sceny.

STRUKTURA FUNKCJONALNA

Część publiczna

Rozmieszczenie poszczególnych funkcji w obiekcie podąża za naturalnym przeznaczeniem każdej z jego części, dzięki czemu możliwe jest optymalne wykorzystanie powierzchni oraz maksymalna integracja budynku z miastem.

Od strony ul. Sienkiewicza zostały zlokalizowane funkcje ogólnodostępne o charakterze publicznym oraz miastotwórczym. We wschodniej części budynku, osobnym wejściem znajduje się kawiarnia teatralna, która może działać niezależnie od cyklu spektakli i przybliżać mieszkańcom Kielc tematykę teatru w sposób swobodny i nieformalny. Niezależne wejście od ulicy posiada także zespół kas i biura obsługi widowni oraz lokal usługowy, który został zachowany w części frontowej budynku.

W głównej strefie wejściowej, na półpiętrze została zlokalizowana szatnia, z której możliwy jest dostęp do głównego foyer dużej sceny po zabytkowych, stalowych schodach oraz do foyer małej sceny. Foyer dużej sceny jako jedno z najbardziej reprezentacyjnych  wnętrz zostało powiększone o pomieszczenie obecnej małej sceny, a także podwyższone o jedną kondygnację. Dzięki temu strefa wejścia na główną sceną nabiera bardziej dostojnego, teatralnego charakteru.

Foyer małej sceny stanowi parter oficyny wschodniej, który poprzez przedłużenie okien do poziomu posadzki zyskuje bezpośrednie połączenie z dziedzińcem. Możliwość otwarcia foyer oraz otwarcia małej sceny na podwórko pozwoli lepiej wykorzystać jego przestrzeń i stworzyć niecodzienne warunki do organizacji plenerowej sceny i artystycznych wydarzeń na świeżym powietrzu.

Obsługa teatru

Strefa obsługi teatru zajmuje głównie zachodnią oraz północną części obiektu. Wszystkie pomieszczenia istotne z punktu widzenia organizacji przedstawień (garderoby, pracownie, magazyny) zostały zlokalizowane w taki sposób, aby możliwy był do nich dostęp zarówno z małej, jak i z dużej sceny, co pozwala lepiej wykorzystać ich powierzchnię na potrzeby obu scen. W części zaplecza sceny oraz w części hostelu zlokalizowanego na ostatniej kondygnacji przewidziano na każdej kondygnacji przestrzenie wspólne, służące integracji pracowników i aktorów.

Jako niezależny kompleks zaprojektowano reżyserkę oraz studio nagrań, zlokalizowany na pierwszej kondygnacji oficyny wschodniej. Takie umiejscowienie zapewnia zarówno komfortowe korzystanie z pomieszczenia przez pracowników teatru jak i możliwość niezależnego korzystania przez osoby z zewnątrz.

ARCHITEKTURA

Wszelkie działania w obrębie budynku mają na celu zachowanie jak największej ilości historycznej substancji, a nowa materia w sposób stonowany wypełnia luki w zwartej zabudowie. Obiekt został rozbudowany w narożniku północno – zachodnim oraz południowo – wschodnim, dach natomiast został podniesiony w oficynie północnej oraz wschodniej w celu zlokalizowania w tym miejscu maksymalnie dużej ilości pomieszczeń hostelu i jego części wspólnych. W przypadku braku możliwości podniesienie dachu na całej powierzchni oficyny północnej ze względu na przesłanianie/zacienianie sąsiednich obiektów możliwe jest wycofanie części dachu według poniższych schematów.

?