Rozbudowa kompleksu Politechniki Świętokrzyskiej

  • RODZAJ INWESTYCJIOBIEKT UŻYTECZNOŚCI PUBLICZNEJ
  • INWESTORPOLITECHNIKA ŚWIĘTOKRZYSKA
  • LOKALIZACJAKIELCE, POLSKA
  • POW. BUDYNKU 8540 m2
  • TEREN 17,7 ha
  • DATA2012r.
  • NAGRODYWyróżnienie w konkursie na opracowanie koncepcji urbanistyczno - architektonicznej rozbudowy Kampusu Politechniki Świętokrzyskiej w Kielcach. Organizator: Politechnika Świętokrzyska oraz Stowarzyszenie Architektów Polskich SARP.
  • ZESPÓŁSZCZEPAN WROŃSKI
    ZBIGNIEW WROŃSKI
    MARTA SĘKULSKA,
    AGNIESZKA STACHAŃCZYK,
    EWA GAJDA,
    KATARZYNA BŁASZKIEWICZ,
    RAFAŁ KŁOS

 

Ideą projektu było stworzenie reprezentacyjnego budynku o czystym układzie funkcjonalnym, działającym niczym układ scalony

Teren Politechniki w Kielcach ulega ciągłym przeobrażeniom. Powstają nowe budynki dydaktyczne i sportowe. Poszczególne kubatury dołączane są do systemu funkcjonalnego uczelni. Podstawowym założeniem prezentowanego projektu było uzupełnienie funkcjonalnej oferty kampusu bez zaburzenia istniejącego układu. Istotne było też zintegrowanie poszczególnych funkcji terenu poprzez system komunikacji wewnętrznej oraz stworzenie nowej jakości przestrzeni pozwalającej na jej identyfikację. Wymagane programem funkcje opierają się na przepływie informacji. W centrum konferencyjnym następuje ich generowanie i wymiana. Z kolei w przestrzeniach biurowych informacje są przetwarzane by potem w różnej postaci wyjść poza budynek i dołączyć do globalnego układu wymiany wiedzy.
Projektowany budynek jest zbiorem prostopadłych do siebie płaszczyzn. Elewacja stanowi przeszkloną powierzchnię, w kontrze do której występują nieprzezierne elementy nadające zdecydowany i poważny charakter fasadzie. Ich rozkład na elewacjach nie jest przypadkowy, odzwierciedla on mianowicie układ funkcjonalny budynku. Płaszczyzny całkowicie przeszklone odzwierciedlają kubatury pomieszczeń biurowych, podkreślają wejścia oraz miejsca reprezentacyjne budynku. Formę obiektu urozmaicają wysunięte przeszklone kubatury mieszczące sale seminaryjne i laboratoria komputerowe. Wszystkie elewacje budynku potraktowano jako równorzędne, gdyż budynek musi być reprezentacyjny z każdej strony – od zewnętrznej strony działki
– Al. Tysiąclecia Państwa Polskiego, od strony budynków dydaktycznych Politechniki, od strony domów studenckich oraz od strony projektowanego zagospodarowania i stadionu. Do wnętrzna budynku prowadzą dwa wejścia: wejście główne od strony Al. Tysiąclecia poprzedzone placem i drugie po przeciwległej stronie budynku wychodzące na plac imprez plenerowych.
?