Koncepcja zagospodarowania Bulwaru Filadelfijskiego w Toruniu

 

1. TORUŃ –  MIASTO PORTOWE

Koncepcja zagospodarowania Bulwaru Filadelfijskiego zakłada wyraźne powiązanie Starego Miasta z rzeką, eksponujące charakterystyczną strukturę miasta portowego, jakim był Toruń.

Pomimo tego, że Toruń położony jest w dużej odległości od morza, jego urbanistyka nawiązuje do typowych układów miast nadmorskich – prostopadłe do nabrzeża ulice zwieńczone przejściami bramnymi w murach miasta są elementami widocznymi planie miasta. Dlatego też projekt zagospodarowania bulwaru zakłada podkreślenie tej specyficznej struktury i wzmocnienie otwarć widokowych w kierunku Wisły poprzez przedłużenie posadzki ulic do linii nabrzeża i zaakcentowanie każdej z nich elementem powiązanym z wodą, tarasem lub pływającym placem, do którego cumować może kilka pływających pawilonów o funkcji  gastronomicznej lub kulturalnej.

Lokalizacja znaczącej ilości funkcji na wodzie pozwoli na zachowanie krajobrazowego charakteru bulwarów i jednocześnie uwydatni portowy charakter miasta.

 

2. TARASY/ PROMENADA

Przestrzeń skarpy została ukształtowana w formie organicznych, zielonych tarasów, co pozwala lepiej zintegrować obszar wokół miejskich murów z nadrzeczną promenadą. Łagodnie opadająca przestrzeń w kierunku Wisły na całej długości Bulwaru Filadelfijskiego stanowić może przestrzeń rekreacji z wyeksponowanym widokiem na wodę. Duża ilość tarasów i możliwych do zaaranżowania siedzisk daje możliwość organizacji dużych wydarzeń, jak na przykład wspólna obserwacja ciekawych zjawisk astronomicznych. Tarasowy charakter skarpy pozwala jednocześnie na wyeksponowanie istniejących obiektów poprzez poszerzenie wybranych platform oraz wpisania w jej obszar dodatkowych funkcji.

Szeroki pas promenady nad rzeką został zaaranżowany  jako ścieżka edukacyjna związana z osobą Mikołaja Kopernika. Projekt przewiduje  lokalizację instalacji naukowo-artystycznych (np. różnego rodzaju zegarów słonecznych) w miejscu przecięcia promenady oraz ulic łączących miasto z brzegiem rzeki. Tego rodzaju rzeźby miałyby stanowić  dodatkowy akcent w panoramie miasta, podkreślający miejsce styku ulic z nabrzeżem.

 

3. WIEŻA/druga strona miasta

 

Naturalny krajobraz lewego brzegu Wisły stanowi atrakcyjną przeciwwagę dla miejskiego bulwaru po stronie północnej. Wykorzystanie tego obszaru jako strefy rekreacji w zieleni (plaże, ścieżka do biegania/jazdy na rowerze, miejsca grillowania, trasa do nart biegowych w zimę) pozwoli uzupełnić funkcję intensywnie zagospodarowanego Bulwaru Filadelfijskiego. W celu lepszego powiązania pieszo – rowerowego tych dwóch stref przewiduje się uzupełnienie istniejących mostów o schody i windy, pozwalające na bezpośrednią komunikację pomiędzy brzegami. Wzdłuż nieistniejącego już mostu, na przedłużeniu ulicy Mostowej przewiduje się możliwość przeprawy promem – powiązanie dwóch nabrzeży w tym miejscu mogłoby nie tylko udostępnić mieszkańcom i turystom obszar zieleni, ale również ułatwić komunikację pomiędzy dworcem kolejowym a Starym Miastem. W celu podkreślenia kontaktu pomiędzy brzegami również w nocy zakłada się możliwość iluminacji linii przebiegającej w kierunku poprzecznym rzeki, co mogłoby w sposób symboliczny przypominać o istniejącej tu kiedyś przeprawie.

Lepsze zagospodarowanie lewego brzegu pozwoli na stworzenie większej ilości punktów widokowych i lepsze wyeksponowanie panoramy Torunia. W pobliżu centralnego tarasu, na wysokości przystanku promu przewiduje się możliwość lokalizacji wieży widokowej, która pozwoli na spojrzenie z nowej perspektywy w kierunku historycznego miasta. Jednocześnie stanowić może interesującą dominantę w naturalnym krajobrazie południowego brzegu Wisły.

?