DWORZEC LETNI

Dworzec  powstał ok. 100 lat temu, jako luksusowy, prywatny dworzec dla jednego z ostatnich cesarzy – Wilhelma II.

Modernizowany  obiekt  znajduje się przy ulicy Dworcowej w Poznaniu. Graniczy z ulicą od strony wschodniej, od zachodu znajdują się tory kolejowe. Obiekt składa się z dwóch części: budynku o powierzchni ok. 100 m2 i zadaszonego peronu. Na peronie odbywają się rokrocznie obchody wybuchu Powstania Wielkopolskiego związane z inscenizacją przyjazdu Ignacego Paderewskiego. Poza tym dworzec ze względu na zły stan techniczny nie pełnił żadnej funkcji.

Budynek dworca został dostosowany do obsługi pasażerów PKP. Zmienił się jego program funkcjonalny. W pomieszczeniu salonu utworzono punkt obsługi klienta z dwoma tradycyjnymi stanowiskami sprzedaży biletów i nowoczesnymi  elektronicznymi  formami sprzedaży: 2 biletomaty i infomat.  W pomieszczeniu  o metrażu  22,3 m kw. znajdującym się z lewej strony od wejścia  powstała poczekalnia z przebiciem do pomieszczenia obsługi klientów. W poczekalni przeznaczono 2 m kw. na  komercję – 2 automaty oraz przebicie do zaplecza socjalnego dla pracowników.  Z prawej strony od wejścia znajdują się sanitariaty.

Pomieszczenie przedsionka zarówno od strony ulicy Dworcowej jak i od wejścia na peron ze względu na charakter przechodni pozostawiono na komunikację z ew. przeznaczeniem informacyjnym. Sam peron został odrestaurowany, umieszczono niezbędne elementy małej architektury tj. ławki, kosze, tablica informacyjna z zegarem. Zgodnie z pierwotnym historycznym założeniem przeszkolono zadaszenie peronu a w wiacie zaprojektowano poczekalnię zewnętrzną.